ထာ၀ရ အေဖာ္မြန္

ေလာကဓံရယ္
ဘယ္သူကမ်ား မာယာေတြ
ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ပါရဲ့

ဟန္ေဆာင္မႈအလ်ဥ္းမရွိ
ရိုးသားျခင္းအတိဖုန္းႏႊမ္းခဲ့တဲ့
ငါ႔မ်က္၀န္းေတြေတာင္
မုသားေတြနဲ႔ျပည့္ႏွပ္လို႔...

တည္ၿမဲျခင္းမရွိတဲ့
ေလာကနိယာမေတြၾကား
ငါရွင္သန္ပါမ်ားေတာ့လည္း
ဘယ္ေလာက္ဆံုး႐ံႈးပါေစ
ငါ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ ၿပံဳးေနတက္ခဲ့ၿပီ...

ဘ၀နဲ႔ခ်စ္ျခင္း
လြန္ဆဲြခ်ိန္တိုင္း
ေၾကမြခဲ့တဲ့ငါ႔ႏွလံုးသားကိုလဲ
ငါကိုယ္တိုင္ေျမၿမဳပ္လို႔
တစ္ဖန္ျပန္အသက္သြင္းဖို႔
မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး...

စိတ္ကူးနဲ႔လက္ေတြ႕
ေ၀းကြားလြန္းလွတဲ့ ငါ႔ကမာၻထဲ
ေလာကဓံရယ္...
အတိတ္ေတြကိုအံတု
အနာဂတ္ဆိုတဲ့အရာကိုစိန္ေခၚရဲတဲ့
လက္ရွိပစၥဳပန္ကိုသာ
တစ္ခုတည္းေသာ အေဖာ္မြန္ေကာင္းအျဖစ္
ထာ၀ရႏွင္းအပ္ေပးပါ...

ခ်မ္းခ်မ္း